یا سید الحسین

…آنگاه نگریستم ،ودیدم جزنزدیکترین خیشانم یاوری ندارم .دراین حال ، ترسیدم که مبادا با مخا لفت خود باعث مرگ ایشان شوم .خار غم در چشمان وزهر آب چشان ماندم .در فرو خوردن خشم خود بردباری  کردم ورویدادهای ناگوارتر از طهم تلخ درخت علقم را بر خود هموار نمودم.

… بدانید که زبان تکه ایست ازانسان .واین انسان اگرسخن گفتن برایش ممکن نباشد ،گویایی اش به زبان امکان پذیر نمی گردد.وچنانچه گفتن تواند ،گویایی زبان راامان ندهد. ماامیران سخن هستیم. سخن ریشه هایش درمارسوخکرده وشاخه هایش بر سرما گسترده .

مردم این سخن را خاتم پیامبران (ص) بشنوید :"از ما آنان که می میرند گر چه مرده اند اما به واقع مرده نیستند ومی پوسند آنان که پوسیده اند ,اما پوسیده نیستند ” پس آنچه را نمیدانید برزبان نیاورید که اغلب حق در همان چیزهای ست که انکار می کنید وآنرا که بر او حجتی ندارید معذور دارید من همان کسم ! آیا میان شما طبق احکام قرآن عمل نکردم ودو فرزند وخاندان پیامبر (ص) رابر شما نگماردم ؟من بین شما پرچم را ایمان را برپا داشتم وحدود حلال وحرام را مشخص ساختم. از عدالت لباس  عافیت بر شما پوشاندم وباگفتارورفتارم به روشن نمودن معروف میانتان پرداختم . با خوی خود در عمل کرامت اخلاق را بر شما نمایاندم .پس در آنچه
ژرفایش را نمشود کاوید وبه اندیشه نمیتوان آنرا بر رسید ،نظر خویش را به کار میگیرید !

به خدا در میدان نبرد بودم تا دشمن گمراه کم اورد وبه عقب رو کرد من نه درماندم نه ترسیدم! و اکنون نیز وضع خود همان گونه مبینم باطل را چنان میکاوم تا حق ازان بدر ارم ! مرا چه کار با قریش ؟ به خدا سوگند من آن زمان که به کفر آمیخته بودند باآنان نبرد داشته ام اکنون که به فتنه تاخته اند, خود را به جنگ با ایشان اماده ساخته ام دیروز در رکاب رزمشان بودم وامروز نیز برای پیکار آماده ام .

امام صادق علیه السلام :

خداوند برای این اموال زیادی را به شما عطا فرموده تا به آن طرف که خداوند جهت داده شما مصرف نمایید

،نه آن که آنها را ذخیره سازید.

الکافی ، ج4 ،ص32